Takmičenje za najbolju tehnološku inovaciju
Takmičenje za najbolju tehnološku inovaciju.Davne 1998. godine, dvojica profesora sa Fakulteta tehničkih nauka u Novom Sadu (Vojin Šenk i Miroslav Despotović) zaključila su da je osnivanje Naučno-tehnološkog parka u Novom Sadu najbolji način da se zaustavi odliv mozgova, i unapredi istraživački rad na univerzitetu, nastavni proces i saradnja s privredom, dakle sve tri najznačajnije delatnosti na jednom univerzitetu. U to ime su pokrenuli niz projekata koji su trebali da vode do osnivanja ovog parka, između ostalog i jedan Tempus projekt na tu temu.
U okviru ovog projekta došlo se do saznanja da je svaki Naučno-tehnološki park u svetu osnivan odozgo, tako što su prvo pravljene zgrade a zatim traženi stanari za njih, neslavno propao. S druge strane, najveći deo onih koji su osnivani da okupe visokotehnološke kompanije koje su već osnovane u okviru univerzitetskog kampusa, imao je veliki uspeh. Zato je kao prvi korak ka osnivanju parka dogovorena promocija preduzetništva u oblasti visokih tehnologija, a prof. Despotović je predložio da ona krene na isti način kao na Univerzitetu Šalmeš u Geteborgu (Švedska), takmičenjem za najbolju visokotehnološku biznis ideju.
Takmičenje je uz pomoć nemačke agencije za tehničku saradnju (GTZ, danas GIZ) počelo da se organizuje 2003. godine kao projekat Fakulteta tehničkih nauka iz Novog Sada. Cilj takmičenja bilo je promovisanje preduzetničke klime na Univerzitetu u Novom Sadu i pomoć potencijalnim i postojećim high-tech preduzetnicima, koji su spremni i sposobni da sopstvene ideje i invencije pretoče u tržišno valorizovane inovacije. Od 2005. godine, takmičenje počinje da se realizuje pod pokroviteljstvom ministarstva zaduženog za nauku i tehnološki razvoj i prerasta u nacionalno takmičenje. Od 2007. u takmičenje se uključuje resorno ministarstvo Republike Srpske, pa timovi timovi iz Republike Srpske počinju da prolaze edukaciju, kao i timovi iz Srbije.
Takmičenje je od početka zamišljeno kao škola visokotehnološkog preduzetništva mnogo više nego kao instrument određivanja ko je najuspešniji – to ionako tržište radi najbolje. Zato se svake godine organizuju sve noviji i zanimljiviji treninzi, namenjeni sticanju onih veština koje istraživačima najčešće nedostaju: kako privući investitore, kako se prilagodini kupcu, kako naći novu primenu za svoju tehnologiju, kako kreativno rešiti problem, kako opisati, predstaviti, prodati, zaštititi svoj proizvod.
Timovi su se u periodu 2005-2021. takmičili u različitim kategorijama. Pored glavne – Realizovane inovacije, brojne inovacije su prijavljivane u kategorijama Inovativne ideje, Potencijali, Energetska efinasnost, Najbolja srednjoškolska inovacija itd. Oblasti kojima pripadaju inovacije su mnogobrojne. Tradicionalno najzastupljenije su energetika, informaciono-komunikacione tehnologije i mašinstvo, ali iz godine u godinu srećemo odlične inovacija iz poljoprivrede, medicine, ekologije, voda i mnogih drugih. Polazeći od pretpostavke da pojedinac ne može samostalno da postigne mnogo, osnovno pravilo NTI je da pravo učešća imaju samo timovi, kojih je do sada na takmičenju bilo 3.159 koji su obučavani na 465 treninga iz oblasti izrade marketing plana i biznis plana, zaštite intelektualne svojine, veštine pregovaranja i prodaje itd.
U organizacionom timu su se od 2003. nalazili i Milica Radić (sada Mušicki), zadužena za rad sa recenzentima i Viktorija Bojović (sada Petrov), kao trener. 2005. uključio se Dragan Povrenović, prvo službeno, kao državni sekretar u Ministarstvu nake i zaštite životne sredine, a od 2007. kao jedan od dva koordinatora, sa Vojinom Šenkom (prof. Despotović je nažalost preminuo početkom 2006). Od 2005. kao stalni trener u timu je i Vesna Rašković (sada Rašković Depalov), a od 2010. i priključio se i Vladimir Nikić, zadužen za komunikaciju s takmičarima i javnošću.
U širem timu su još i treneri Đorđe Ćelić, Dušan Dobromirov i Jelena Borocki, kao i Marija Stanču Mirosavljev koja je sa Brankom Drobnjak zadužena za organizaciju događaja. Tokom svih ovih godina, u timu su bili i Branislav Ristić kao kompjuterski guru, Jasmina Jocić, kao komunikator s takmičarima, Aleksandra Sudarević (sada Đukić) kao organizator događaja i mnogi drugi koji su u NTI bivali uključeni duže ili kraće. Šta reći. Radom i entuzijazmom svih ovih ljudi, NTI polako počinje da menja stanje svesti u Srbiji, i utiče na to da ona postaje zemlja u kojoj nada nije umrla, već naprotiv jača iz dana u dan. Znajući da je samo kamičak u velikom mozaiku, organizacioni tim nastoji da taj kamičak, izglačan i sjajan, stoji čvrsto i na pravom mestu, očekujući da će i čitava slika koju mozaik moderne Srbije oslikava konačno pokazati i stanovništvu Srbije i Republike Srpske i čitavom svetu jedno novo lice, moderno, uspešno, pobedničko.
IZVOR: inovacija.org/
